Volgtijdelijk of gelijktijdig leven?

Als ik…daar tijd voor heb, dan ga ik dat echt doen! Maar waarom zou je een droom, een wens of een verlangen zo lang uitstellen? Waarom kiezen zoveel mensen voor een ‘volgtijdelijk’ leven – het een pas doen als iets anders is afgerond – in plaats van een ‘gelijktijdig’ leven; het nu doen?

Tijdens het wandelen tref ik diverse keren mensen met verlangens. Ze willen dat ene echt graag. Als ze eraan denken, zie ik hun hart open gaan en hun ogen stralen. En vlak daarna zie ik het lichtje uitgaan. Het ‘hersenschaap’ gaat dan blaten met allemaal argumenten waarom het niet kan. Wie van de twee gun jij de overwinning: het hart of het hoofd?

‘Vroeger heb ik veel geschaatst en ik zou het eigenlijk wel weer willen oppakken’. Ik zie haar wat weifelende en vragende blik. ‘Doen!’, zeg ik. Even lichten haar ogen op en dan komen de ja-maar-wolkjes boven haar hoofd gedreven. ‘Op die avond is mijn man ook weg. Ik moet dan oppas vinden voor ons kind. Ik zou mijn vader kunnen vragen, maar die is net chronisch ziek geworden’; die kan ik niet hiermee belasten’.

Het vraagstuk leggen we voor ons neer tijdens de wandeling. Heel letterlijk, waarbij ieder blad een onmogelijkheid voorstelt. We zoeken naar mogelijkheden om de genoemde bezwaren op te lossen. Langzaam pellen we het onderwerp af en gaat de zon schijnen. Niet door de bomen, maar uit haar ogen. De ‘ja-maar-wolkjes’ drijven weg, want ze ziet kansen. Er is een zaadje geplant.

Een paar weken later spreek ik haar weer. Ze fluistert zachtjes: ‘Weet je nog dat we het vorige keer erover hadden dat ik het schaatsen weer wilde oppakken? Om wat steviger erna te zeggen: ‘Ik doe het nu!’. Ze heeft thuis haar verlangen uitgesproken en het balletje is daardoor gaan rollen. Wekelijks staat ze nu op de schaats, niet alleen, maar met man én kind! Ze hebben besloten er een gezamenlijk, vast sportmoment van te maken.

Zij heeft haar eigen pad gevolgd door te kiezen voor haar hart. En die beslissing opende deuren. En jij? Ga je wachten tot datgene gaat doen wat je al heel lang verlangt, maar ben je plots oud en bejaard en lukt het niet meer? Of waag je nu de stap zodat je tegelijkertijd kiest voor én het een doen én het ander. Zodat je je hart volgt waardoor je een ruimte, geluk en energie ervaart. Kies je voor een volgtijdelijk leven of een gelijktijdig leven…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *