
‘Ik vind dat zelfscannen in de supermarkt écht helemaal niets!’ Met een kop koffie aan de keukentafel (jaja, deze keer niet wandelend) deel ik met mijn gepensioneerde gesprekspartner onze ervaringen over de wijziging in onze dorp-super. Die is gestart met zelfscannen. Wellicht doen ze dit in veel supermarkten al, maar nu pas is onze lokale grootgrutter erop over gegaan.
We bespreken de voordelen zoals niet alle boodschappen tig keer door je handen laten gaan. Dat nu niet de zuivelpakken je champignons pletten als de caissière als een gek de boodschappen langs de scan haalt. En het ludieke moment dat je de kwetsbare aardbeien om moet draaien, omdat de leverancier de streepjescode notabene op de onderkant heeft gezet!
De gemene deler is: hoe ga je om met veranderingen? Dat verschilt per persoon. Zij zegt: ‘Nou, ik ga gewoon naar de kassa en niet met die dingen scannen. Kan ik tenminste ook een praatje maken met de caissière’. Ikzelf ga voor het nieuwe, want de voordelen wegen op tegen de nadelen.
Om eerlijk toe te geven: ik kan ook erg genieten van mijn eigen confrontatie met ingesleten patronen, die de verandering in deze supermarkt verduidelijkt. Die patronen zijn veelal een houvast.
Automatisch dingen doen – denk aan naar je werk rijden of koffie zetten – scheelt ons een hoop tijd en maakt het leven gemakkelijk. We hoeven niet na te denken. Het valt ons pas op als zaken veranderen, zoals een nieuwe auto. Opeens grijp je mis, want knoppen zitten op een andere plek of bestaan niet meer. Herkenbaar?
Als mens kunnen we ons snel aanpassen. Stel je begint aan een nieuwe baan, dan is het wennen aan alles. De inhoud van je werk, de mensen om je heen, de apparatuur tot het loopje naar het koffiezetapparaat.
Het wennen aan een bedrijfscultuur blijkt uit onderzoek zo’n drie maanden te duren. Dat komt ongeveer overeen met een nieuwe manager die zijn ‘100-dagen-visie’ presenteert. In die eerste maanden ben je vol verbazing en valt je van alles op. Maar na die drie maanden heb je je draai gevonden en ga je over op je automatische piloot.
En daar kan het hem gaan wringen. In ons leven gaat het knellen als de ingesleten patronen niet meer passen. De wijze van leven of handelen voldoet niet meer aan ons behoeften. Omdat we op de automatische piloot gaan, merken we deze weerstand alleen in onze emoties en in ons lijf. Een ontevreden gevoel, onrustig, humeurig en prikkelbaar en ga zo maar door.
In hoeverre negeer jij deze signalen? Het lijf is een open boek en geeft het aan als een patroon niet meer past. Sta erbij stil en neem de tijd om te ervaren wat je nodig hebt. Of sta er samen bij stil tijdens een wandelcoaching. Hoe een bezoekje aan de supermarkt tot inzichten kan leiden 😉
#wandelcoaching #wandelcoach #natuur #patronen #hartvolgen